รีวิว Joker: Folie à Deux โจ๊กเกอร์ โฟลีย์ อา เดอ (2024)
เป็นการกลับมาที่สร้างความฮือฮาอย่างมาก Joker: Folie à Deux โจ๊กเกอร์ โฟลีย์ อา เดอ ติดชีวิตของ อาร์เธอร์ เฟล็ก นักแสดงตลกและอาชญกรผู้โด่งดังแห่งเมืองก็อทแธม ที่หลังจากถูกจองจำอยู่ในสถานที่ที่ขมขื่นที่สุดในเมือง ชีวิตสีเทาหม่นของเขาก็เริ่มกลับมามีสีสันขึ้นอีกครั้ง หลังจากที่ได้พบกับ ลี ควินเซล หญิงสาวผู้ที่ถูกควบคุมที่โรงพยาบาลสำหรับผู้ป่วยทางจิต จุดเริ่มต้นแห่งท่วงทำนองบทเพลงรักและชีวิตของพวกเขาได้เกิดขึ้น ณ ที่ตรงนี้ ผู้กำกับฝีมือดี “ทอดด์ ฟิลิปส์” หวนกลับมาสานต่อชิ้นงานของเขาอีกครั้ง ด้วยการบรรเลงบรรจงใส่ไอเดียที่เขาอยากจะปล่อยของออกไปอย่างสุดพลัง โดยเขายังรับหน้าที่กำกับและร่วมเขียนบทหนังกับ “สก็อต ซิลเวอร์” และ “บ็อบ เคน” อีกเช่นเคย กลายออกมาเป็นหนังดรามาอาชญากรรมที่ท็อปปิงด้วยบทเพลงฮิตสไตล์จูกบ็อกซ์ที่นำมาคลุกเคล้าในท่วงทำนองใหม่ที่คุ้นหู นับว่าเป็นกล้าบ้าบิ่นมาก ๆ Joker: Folie à Deux อาจจะค่อนข้างดีเด่นและเจ๋งพอตัวในแง่ไอเดียและความกล้าในการจับเอามิวสิคัลมาใส่ในหนังแนวนี้ แต่สำหรับในภาพรวมแล้วนั้น คล้ายกับว่าตัวหนังถูกลบเลือนอัตลักษณ์ตัวเองบางอย่างออกไปอย่างในแบบที่ไม่ควรจะเป็นเช่นนั้น และแทนที่กับความพยายามที่ได้แค่พยายาม กลายเป็นความดันทุรังเบา ๆ ในการประกอบร่างคอนเทนท์ ที่ผลลัพธ์ในท้ายที่สุดก็ยังไม่ใช่หนังภาคต่อเรื่องโปรดสักเท่าไหร่